Przepieprzam mnóstwo czasu na Thought Catalog i miałam mnóstwo radości czytając tekst 10 things your hairstylist wants you to know. Po moich ostatnich doświadczeniach myślę, że niektórym ludziom przydałaby się podobna lista, tylko w wersji makijażowej (w sumie do zastosowania u makijażystki, jak i w sklepie).

Pragnę mimo wszystko zaznaczyć: to, że skończyłam jeden kurs wizażu pół rok temu i dorabiam sobie jako wizażystka nie czyni ze mnie eksperta. Nie zjadłam wszystkich rozumów, nie uważam, że doskonale wiem, co innym będzie służyło najlepiej. Pewne opinie i poglądy w poszczególnych estetycznych wyborach mam dość mocno wyrobione (nie cierpię mocno wytuszowanych dolnych rzęs, nie cierpię i już), niemniej nie narzucam ich innym - to klientka ma się czuć dobrze (lub ewentualnie aktorka ma wyglądać tak, jak sobie tego życzy reżyser). Znam doskonale swoje ograniczenia i staram się nie przedobrzać. Z tego założenia wychodzę przy pisaniu tego, co następuje dalej.

Prędzej czy później zdarza się Okazja, gdy babeczka myśli sobie "muszę wyglądać oszałamiająco tego dnia, a sama nie dam rady się tak wysuczyć". I babeczka trafia do makijażystki, której nie potrafi odpowiedzieć na podstawowe pytania, a tylko zaczyna narzekać i uzewnętrzniać się, jaka to ona w sumie jest zaniedbana. Coś jak przy pierwszym profesjonalnym pedicure w życiu - nie znam laski, która by nie usiadła na fotelu i nie zaczęła perorować, jakiego hobbita tudzież skamieliny sobie nie wyhodowała (z drugiej strony nie rozmawiałam z wieloma kobietami na temat ich doświadczeń w tym zakresie, niemniej jest to pewna prawidłowość - "przepraszam, że ma pani tyle roboty, ale w sumie to nie chce mi się regularnie smarować stóp" :P).

Żeby zostać dobrze obsłużonym, trzeba znać swoje potrzeby i umieć je wyartykułować, z czym niestety jest nieco gorzej.

Na podstawie tej krótkiej listy można odnieść wrażenie, że jestem bardzo roszczeniowa i wymagam od klientek cyrografu podpisanego krwią, całodniowej wizyty w spa przed przyjściem do mnie i nakierowania mnie od samego początku, co mam robić. Cóż, zasadniczo wtedy stałabym się zbędna ;) Nie jest też tak, że napotykam same zapuszczone pasztety, które ze względów ideologicznych używają przez całe życie tylko kremu Nivea. 

Dla mnie komunikacja i wzajemne zrozumienie są kluczowe w każdym aspekcie życia - także wtedy, gdy biorę do ręki pędzle i robiąc często małe rzeczy sprawiam, że kobieta po spojrzeniu w lustro nabiera niespotykanej pewności siebie. Ot, takie jest moje przesłanie. 

+++

Oczywiście można by tu zacząć snuć opowieść o naturalnym pięknie, którego nie trzeba poprawiać. O tym, że jesteśmy idealne takie, jakie jesteśmy, raw beauty i reszta tego modnego teraz shitu. 

Jakie jest moje podejście? W wersji cynicznej mówię zdecydowanie "nie", bo byłabym wtedy bezrobotna ;) Natomiast szczerze wierzę w zdrową próżność - czyli ten wewnętrzny drive, który popycha nas do tego, żeby zrobić dokładnie tyle, żebyśmy się same sobie podobały - a nie komuś innemu. 

A to, jak to się przejawia, to już zupełnie inna sprawa :)