Niech podniosą rękę te z Was, które oparły się pokusie i nigdy nie olejowały włosów. 

Nie widzę. Cóż, ja też dobre dwa lata temu stwierdziłam "Olaboga, dziewczyno, skoro inne laski mają takie efekty, to nie możesz być gorsza!". Kij z tym, że moim włosom dolega tylko okazyjnie przesusz końcówek - nieee, ja musiałam być lepsza. W moim domu niedługo potem pojawiło się kilka olejków, w tym  Ayurvedyjski olejek do włosów z wyciągiem Brahmi i Amli. Nie ma że boli, zawzięłam się i smarowałam przez bite pół roku włosy zielonym śmierdzielem. Dobicie do dna wcale nie było łatwe - niby tylko 100 ml, włosów dużo, a tu się okazuje, że ilość olejku widoczna na ostatniej rycinie spokojnie wystarczała do natarcia mojej bujnej fryzury. 

Dziwnym nie jest.

O stosowaniu olejów - czy tych indyjskich, egzotycznych czy nam zdecydowanie bliższych - napisano już tyle, że nawet nie podejmuję się podjęcia tematu od strony czysto teoretycznej, bo to po prostu bez sensu. Mogę jedynie dorzucić swoje trzy grosze i rozruszyć ewentualną polemikę w kwestii skuteczności tych zabiegów :>

Zapach w przypadku indyjskich wytworów to kwestia mocno kontrowersyjna - niektórzy lubią, inni nie znoszą. Po przygodach z sesą stwierdziłam, że Brahmi Amla mimo wszystko nie capi. W dodatku używa się jej w tak małych ilościach, że pomimo intensywności zapach nie powoduje większych dolegliwości - przynajmniej u mnie. 

Upierdliwość użytkowania: Cóż, na początku waliłam dziadostwa na włosy zdecydowanie za dużo i to przed każdym myciem włosów, czego moje kudły zdecydowanie nie polubiły. Po pewnym czasie odkryłam, że wystarczy łyżka oleju co drugie mycie.