Najpopularniejszym wpisem na blogu w jego prawie 2-letniej historii jest biedna fotograficzna dokumentacja moich postępów w leczeniu trądziku Aknenorminem z lutego 2012. Nosiłam się przez pewien czas z edycją  postów na temat samego leczenia, ale że się nie znam, to postanowiłam ich nie tykać - dość dobrze opisują moje doświadczenia. Przyłapałam się jednak na tym, że często w recenzjach piszę o zmianach, które zaszły przez te półtora roku i jak musiałam się do nich dostosować. Pora na posta zbiorczego, który by to ładnie podsumował.

Krótkie wprowadzenie dla tych, którzy nie ogarniają tematu: retinoidy to

Można je stosować doustnie i powierzchniowo. Są wypisywane na receptę i stosowane pod ścisłą kontrolą lekarza (wizyty co miesiąc, badania krwi co dwa, obowiązek stosowania antykoncepcji). Moja dermatolożka poleciała od razu z grubej rury i zaordynowała mi Aknenormin, który to zawiera izotretynoinę. Nie ma co tu się rozwodzić nad chemią, grunt że wszelkie leki zawierające ten składnik są tak silne, że antybiotyki działają przy nich jak placebo.
Z uwagi na obowiązkowe filtry i problematyczne widzimisie skóry przez okres leczenia pielęgnacja i makijaż były ograniczone do minimum: do mycia i nawilżania buzi Cetaphil lub Physiogel; w kwestii makijażu całkowicie odpadły wszelkie kolorowe kosmetyki do ust (nie pamiętam dokładnie, może jakieś lekkie błyszczyki utrzymywały się dłużej niż 15 minut? pomadki po prostu się rolowały razem ze skórkami). Tylko przy makijażu oka nie musiałam się hamować pomimo tego, że paradoksalnie powieki to jedyny fragment mojego ciała, który pozostał "tłusty" :] Nie doświadczyłam suchości spojówek ani innych podobnych atrakcji.

Moje leczenie przebiegło bez większych ekscesów i skończyło się sukcesem. Oczywiście doskwierały mi typowe dla tego typu leków dolegliwości, z perspektywy czasu ich upierdliwość i dotkliwość oceniam na irytująco średnio-mocną. Mogło być gorzej. Co mi doskwierało?

Podsumowanie tematu w pytaniach i odpowiedziach. Bo tak łatwiej usestymatyzować wiedzę.

1. Czy trądzik wrócił?

A tylko by głupi kutas spróbował. Kłamstwem byłoby jednak stwierdzenie, że nie miałam żadnych przygód. Przed okresem wyskakują mi malutkie białe krostki, a pryszczy miałam słownie trzy (wychodzi jeden na 6 miesięcy, aż sobie sama zazdroszczę.). Byli to twardzi zawodnicy godni uwiecznienia w pieśni średniowiecznego barda: rośli po kilka tygodni równo we wszystkie strony (znowu moja specjalizacja, czyli pryszcz z dwiema dupami), a ja ćwiczyłam silną wolę. Jednego wycisnęłam (tego perwersyjnego uczucia ulgi nie da się z niczym porównać), dwa zostawiłam w spokoju. Zostały mi po nich blizny - taka sytuacja. 

2. Jaką obecnie mam cerę?

Do końca nie wiem, czy retinoidy zafundowały mi solidnie odwodnioną tłustą cerę czy zamieniły ją w suchą (a to zasadnicza różnica), niemniej sytuacja jest obecnie ustabilizowana na poziomie mieszanej w stronę delikatnego przetłuszczania się w strefie T przez cały rok, zimą mam wysuszone policzki. Po mocnym peelingu zaczerwienienie utrzymuje się dość długo. Z mojej perspektywy nie jest to cera trudna ani upierdliwa w pielęgnacji. Dzięki maskom i kremom produkcja sebum jest utrzymana w ryzach, a przy sprzyjających wiatrach poprawiam makijaż raz dziennie (z czego 90% roboty odwala bibułka matująca).
Ta zmiana cieszy mnie chyba bardziej niż samo rozprawienie się z trądzikiem - jak się przez 10 lat robi za fabrykę smalcu zabierającą pracę w 3 powiatach, to naprawdę można docenić obecny stan rzeczy.

3. Co tam słychać u blizn i przebarwień?
Jako że jestem jeszcze umiarkowanie młoda (ohoho) i moja skóra (w teorii) ogarnia jeszcze dość dobrze samoistną regenerację, to wspieram ją jak się da. Latem było widać, że pomimo filtrów  przebarwienia na policzkach jarzyły się czerwonym blaskiem i zabierały różom zajęcie. Wystarczyły jednak 2 tygodnie bez słońca, żeby sytuacja wróciła do normy, a me szlachetne lico nabrało bardziej jednolitej formy. W planach mam teraz porządne kwaszenie japy - oby nowy naskórek był gładszy, to za te kilka lat może uniknę lasera (kogo ja oszukuję; pozostaje mi tylko sprzedanie nerki na ten laser).

4. Jak długo utrzymywała się spowolniona produkcja sebum po zaprzestaniu przyjmowania leków?
Leki przestałam brać w lutym 2012. Wiedziałam, że całkowite pozbycie się ich z krwi zajmie kilka tygodni, ale nie przypuszczałam, że prawie zerowe obroty sebum utrzymają się faktycznie dłużej. Przez kolejne 6-8 miesięcy ciągle było "sucho" - zwłaszcza na głowie.

5. Czy cała impreza była tego warta?
Zdecydowanie tak. 
Zaznaczam przy tym po raz setny, że reakcja mojego organizmu na izotretynoinę była w miarę spokojna, chociaż po przeczytaniu ulotki spodziewałam się najgorszego. Działania niepożądane zaczynają się na rumieniu, niedokrwistości i bólu stawów, a kończą na zapaleniu jelita grubego, trzustki, wątroby i toksycznej nekrolizie naskórka (jak ktoś lubi poczytać straszne rzeczy przed snem, to zapraszam na pełną listę skutków ubocznych). Proces leczenia nie był łatwy ani przyjemny, ale hej, przemęczyłam się i dziś jest fajnie.

Czy polecam? Jeśli wszelkie inne formy leczenia zawiodły, to warto spróbować. Oczywiście internet pełen jest opowieści ludzi, których stan zdrowia znacznie się pogorszył i nie wolno tego lekceważyć. Z perspektywy czasu myślę jednak, że gdybym była matką hipotetycznego nastolatka, to zastanowiłabym się trzy razy - wiek dorastania sam w sobie to dziwka z wielkim cycem i nie ma co jej prowokować do złego zachowania (jeśli ja w wieku 22 lat, durna niemniej szczęśliwie wyrośnięta z głupoty wieku nastoletniego byłam taka drażliwa i wybuchowa, to nawet nie chcę wiedzieć, jak reagują reaktory atomowe w postaci przykładowej szesnastolatki, która właśnie poszła do liceum. to musi być straszne). 

Zdjęcia robił mój ówczesny całkiem "świeży" facet - jak widać po powyższych rycinach, musiałam go urzec swoją czarującą osobowością i nieprzeciętnym poczuciem humoru, po prostu tym mitycznym "czymś", bo na pewno nie twarzą rozoraną jak ukraiński czarnoziem na wiosnę.

Pozwólcie mi teraz zaprezentować samojebki z września 2013. Niektóre tylko przycięłam, bo ileż można na mnie patrzeć. 

Co się dzieje na Olgi ryju: tonik i krem matujący po 5 godzinach. Zero bibułek, zero podkładu i pudru. Troszkę sebum się narobiło i działa niczym blenda odbijając światło lampy błyskowej. Wnikliwi obserwatorzy dopatrzą się gromadki wągrów na nosie. Przyznam się, nie mam odwagi cywilnej żeby iść na oczyszczanie manualne, a inne konwencjonalne metody na razie zawodzą (może ktoś zna jakiegoś szamana? w kwestii wągrów żadnym zabobonem nie wzgardzę). 

 Zoom na policzki... Najpierw lewy i moje pieprzyki układające się w trapez (brakuje jednego na zdjęciu, żeby się kto nie kłócił, że to trójkąt).

te nierozszerzone pory, aż się można wzruszyć

I prawy, moja niegdyś największa zmora.