Świat jest tak groteskowy i okrutny, że muszę go przefiltrować przez ironię, żeby jakoś przeżyć i nie zwariować.
Uwielbiam oglądać różne strony poświęcone wpadkom w makijażu, ubiorze - ogólnie w wyglądzie. Nie jest moim celem naśmiewanie się z ludzi ani poprawianie sobie humoru czyimś gorszym wyglądem*. To bardziej taka ciekawość świata.
Od kiedy pracuję w sklepie i widzę codziennie setki ludzi, to moja ciekawość zostaje zaspokojona w 150%. Najczęstsze przypadki to źle dobrany podkład/chamska solara oraz sklejone rzęsy.
Pal licho makijaż. Zły stan cery zależy od wielu czynników. Można zadbać i coś zrobić...
Ale wiecie, co mnie przyprawia o dreszcze?
Zniszczone włosy.

Siedzę sobie za koleżanką. Włosy do połowy pleców, farbowane na rudo.
Zniszczone że-ja-nie-mogę. Mam ochotę zaciągnąć ją do sklepu, wywalić jej maskę na włosy i kazać z nią siedzieć 2 dni. Potem wrzucić ją do oleju. Nasmarować jej włosy hydrolizowaną keratyną itd.
A i tak nie wiem, czy by pomogło.

Grr, co te blogi ze mną robią, patologia.
Wracam do zajęć. Uczę się pilnie, przysięgam.


*kiedyś już o tym pisałam, że zdarzało mi się to, ale dało efekt tylko dwa razy, a ja mimo wszystko nie jestem złym człowiekiem.